1983: Marvin Gaye is met de hit Sexual Healing terug aan de top. De triomf wordt ook zijn val. Op persoonlijk vlak zakt hij weg in een moeras van drugs en paranoia, dat uitmondt in een familiedrama als hij op 1 april 1984 door zijn eigen vader wordt doodgeschoten. Of is het zelfmoord?
Lees ook:
Amerika staat klaar om haar verloren zoon Marvin Gaye weer in de armen te sluiten. Maar hij wil niet terug. Hij voelt zich verketterd en in de steek gelaten door zijn vaderland. Hij ziet zijn toekomst in Europa en heeft zelfs een oud landhuis gekocht buiten de Belgische badplaats Oostende, waar hij de laatste anderhalf jaar zijn leven en carrière weer op de rit heeft gekregen.
Het is dan ook niet het succes van zijn comebackalbum Midnight Love en de hit Sexual Healing dat hem in oktober 1982 noopt terug te gaan naar Amerika. Het is zijn 69-jarige moeder Alberta, zijn steun en toeverlaat, die ernstig ziek is en een riskante nieroperatie moet ondergaan. De intentie is om terug te gaan naar Europa zodra zij hersteld is, maar het zal er nooit meer van komen.
Met zijn comeback in showbusiness steken ook de druk, verleidingen en oude demonen weer de kop op. De eeuwige zelfhaat blijft aan hem knagen. Hij zingt over seks, wat voor de diep religieuze domineeszoon voelt alsof hij zijn ziel aan de duivel heeft verkocht. Hoe meer succes, hoe groter het schuldgevoel. Marvin is een sekssymbool met faalangst: kan hij het in bed wel waarmaken?
Een maand na Midnight Love brengt Michael Jackson Thriller uit, dat snel uitgroeit tot de bestverkochte plaat aller tijden. Tegelijkertijd begint voormalig Commodores-frontman Lionel Richie een succesvolle solocarrière en wordt onthaald als de nieuwe Nat King Cole. Een titel die Marvin altijd ambieerde. Het stoort hem dat Richie er wél in slaagt precies de crooner te worden met middle-of-the-road popballads. En nog wel op Motown, zijn oude label. De onzekere Marvin ziet zich links en rechts ingehaald worden door zijn voormalige collega’s.
De drugs, na een (relatief) cleane periode in Oostende, maken ook hun comeback. Op een duur feest dat CBS voor hem geeft in een nachtclub op de Sunset Strip in Los Angeles, om zijn twee gouden platen te vieren, snuift Gaye cocaïne op het toilet. Binnen een paar maanden wordt hij weer een grootverbruiker en begint hij ook te freebasen. De drugs maken hem achterdochtig over alles en iedereen, zelfs goede vrienden.
De tekst gaat verder onder het kader
Midnight Love: van de goot terug naar de top
Maar in de Belgische badplaats Oostende vindt Marvin in 1981 rust. Dankzij de Vlaamse concertpromotor Freddy Cousaert, die hem uit een van dealers, hoeren en ander geteisem vergeven flatje in Londen redde, krijgt Marvin zijn leven en carrière weer op de rit. CBS koopt Marvin na 20 jaar uit bij Motown en betaalt zijn belastingschuld af.
Marvin staat in het krijt bij CBS. Hij is onzeker: vindt hij nog aansluiting bij het publiek, kan hij nog een hit scoren, zit men nog op hem te wachten? Het is erop of eronder. “Als dit mislukt is het met me gedaan”, vertrouwt hij muziekjournalist David Ritz toe, auteur van de biografie Divided Soul: The Life of Marvin Gaye. “Dan zal ik nooit meer een plaat maken. Ik word nog liever een anonieme schooier dan op te treden bij een Oldies show. Ik moet er niet aan denken. Als ik geen headliner ben, ben ik niemand.”
In zijn appartement aan de Albert I-promenade in Oostende met uitzicht op zee, begint Marvin aan de voorbereidingen van een nieuw album, dat opgenomen wordt in Studio Katy nabij Brussel. Midnight Love wordt een commerciële plaat. Geen apocalyptische visioenen of scheidingsperikelen meer, maar ongecompliceerd feesten.
Op de evergreen Sexual Healing na is Midnight Love een weinig memorabel album. De blikkerige elektronische popliedjes klinken leeg en inmiddels hopeloos gedateerd.
Blauwdruk
Toch is Midnight Love een innovatieve en invloedrijke plaat gebleken. Drummer Marvin, die van de nood een deugd maakte en met drumcomputers en synthesizers aan het componeren slaat omdat hij in Oostende geen beschikking had over zijn band, blijkt een pionier: Midnight Love is een van de eerste mainstream popalbums waarbij de Roland TR-808 drumcomputer wordt gebruikt. De nieuwe opnametechniek krijgt direct navolging van The Isley Brothers, die een half jaar later komen met Between The Sheets (1983), dat overduidelijk geïnspireerd is op Sexual Healing. Tegen de tijd dat Whitney Houston in 1987 een megahit scoort met I Wanna Dance With Somebody (Who Loves Me), en rapper L.L. Cool J met I Need Love een van de eerste pophits van de hip-hop op zijn naam zet, is het gebruik van drumcomputers en synthesizers gemeengoed geworden. Daarvoor leverde Marvin Gaye de blauwdruk.
Met een hitalbum en twee Grammy Awards op zak, zet CBS Marvin onder druk om op tournee te gaan. Marvin doet er alles aan om dat te voorkomen. Want zou hij het overleven? Na zijn vorige Europese tour bleef hij in Londen hangen, aan lager wal. Geldproblemen dwingen hem te zwichten.
Vanaf de start in april 1983 wordt de Midnight Love Tour geplaagd door problemen. De kaartverkoop blijft achter. Het momentum van Midnight Love is verdwenen. De single Joy, uitgebracht in maart, haalt de hitlijsten niet eens. Intussen scoort Michael Jackson met Beat It en Billie Jean de ene na de andere nummer 1-hit.
“Marvin at zelfs coke”
Bandlid
Voor de buitenwereld lijkt hij terug aan de top, maar zijn mentale gezondheid holt achteruit. De hoeveelheid cocaïne die in Marvins neusgaten verdwijnt, breekt records. “Marvin rookte en at zelfs coke”, aldus een bandlid. Marvin krijgt bloedneuzen doordat zijn neusschot is aangetast.
Er zijn bedreigingen. Zwarte actiegroepen van o.a. Al Sharpton zoeken de confrontatie omdat in hun ogen witte mensen het geld van de tour opstrijken en zwarte concertpromotors het nakijken hebben. Ernstig is het allemaal echter niet. Business as usual voor een ster.
Achtervolgingswaanzin
Maar Marvin wordt paranoïde. Hij is ervan overtuigd dat iemand hem wil vermoorden. Hij weet ook hoe: hij zal doodgeschoten worden.
Zijn achtervolgingswaanzin gaat zo ver dat hij in Boston een persconferentie belegt om aan te kondigen dat hij een topadvocaat in de arm neemt om onderzoek te doen naar zijn vergiftiging. Het levert niets op.
Broer Frankie gaat mee op tournee om Marvin gerust te stellen. Marvin raakt geobsedeerd door vuurwapens. Hij draagt kogelwerende vesten. Voor de deur van zijn hotelkamers komen gewapende bewakers, zelfs in de coulissen staan bodyguards. Omdat Frankie en bodyguard Dave Simmons veel op Marvin lijken, moeten zij op openbare plekken aan zijn zijde blijven, in de hoop dat een moordenaar zich vergist en de verkeerde neerschiet. Marvin laat zijn chauffeur extra rondjes om het hotel rijden zodat moordenaars zijn aankomst niet kunnen timen. Als Marvin de lift neemt, stapt hij uit op een andere verdieping, zodat hij niet onder vuur wordt genomen zodra de deuren opengaan.
Tot overmaat van ramp verhangt een recent ontslagen technicus zich in zijn hotelkamer in New Jersey. Ook al is het een zelfmoord, Marvin ziet het als een waarschuwing van de vijand.
Wat niet bijdraagt aan Marvins gemoedsrust, is dat zijn ex-vrouw Janis Hunter hem vergezelt op tournee, terwijl zijn hem tegelijk voor de rechter sleept omdat hij geen alimentatie betaalt. Samen gebruiken ze coke. In Fort Lauderdale loopt een ruzie zo uit de hand dat hij heet water over haar heen gooit. Hij is er zo ziek van dat hij twee optredens afzegt en zich laat opnemen in een privékliniek wegens uitputting. Het voedt zijn achtervolgingswaanzin, hij is ervan overtuigd dat Janis’ stiefvader hem wil laten vermoorden.
Intussen worstelt sekssymbool Marvin Gaye met zijn onzekerheid of hij vrouwen wel kan bevredigen. Zijn befaamde grote finale met de striptease-act tijdens Sexual Healing gaat steeds verder. Voorheen trok Marvin eerst zijn kamerjas uit, vervolgens zijn pyjamahemd, maar liet altijd zijn broek aan. Nu laat hij een achtergrondzangeres zijn broek naar beneden trekken, en staat de zogenaamd geschrokken zanger op het podium in slechts een piepkleine slip. Verre van de gedistingeerde Sinatra-achtige crooner die hij eigenlijk wil zijn.
Depressie
De Midnight Love Tour eindigt voor Marvin Gaye met een diepe depressie. Hij zoekt in augustis 1983 zijn toevlucht in zijn ouderlijk huis, de villa aan 2101 South Gramercy Place die hij voor zijn vader en moeder kocht, en waar ook zijn broer Frankie en zijn zwangere vrouw Irene wonen in het gastenverblijf.
Zijn 69-jarige vader Marvin Gay senior (Marvin plakte een e achter zijn achternaam om afstand van zijn vader te nemen) was in het najaar ervoor voor langere tijd teruggekeerd naar Washington D.C. om hun oude huis op te knappen en te verkopen. Tot opluchting van Marvins familie - het vertrek van de huistiran was een bevrijding. Maar ook tot woede van Marvin, omdat vader er niet voor zijn zieke moeder was toen zij aan haar nieren geopereerd werd. Bovendien zou vader moeder haar deel van de opbrengst van het huis in Washington niet hebben gegeven.
"Mijn man wilde Marvin niet. Hij zei altijd dat Marvin niet echt zijn kind was"
Alberta Gay, moeder
Marvin Gaye heeft al zijn hele leven een moeilijke relatie met zijn vader, een dominee die hem in zijn jeugd vaak afranselde met zijn riem. Vaders afkeuring van zijn oudste zoon is de bron van Marvins minderwaardigheidscomplex en de depressies die hem zijn hele leven plaagden. “Mijn man wilde Marvin niet”, vertelde Marvins moeder Alberta, zijn steun en toeverlaat, aan zijn biograaf David Ritz. “Hij zei altijd dat Marvin niet echt zijn kind was. Ik zei tegen hem dat het nonsens was. Hij wist dat Marvin van hem was. Maar om een of andere reden hield hij niet van Marvin en, wat nog erger was, hij wilde niet dat ik van Marvin hield. Dat besefte Marvin al op jonge leeftijd.” Tot overmaat van ramp maakt vader Gays voorliefde voor het dragen van dameskleding zijn zoon tot een doelwit van pesterijen.
In januari 1983 keert vader Gay terug uit Washington, en de spanning in huis is om te snijden.
Marvin zakt steeds verder weg in zijn mentale hel. Hij sluit zich op in zijn kamer en gebruikt de hele dag drugs en kijkt naar pornofilms. De kamer wordt door vrienden omschreven als de slaapkamer uit The Exorcist.
"Hij bleef in zijn kamer en staarde naar dat pistool"
Alberta Gay
“Marvin veranderde in een monster”, vertelt moeder Alberta in de biografie Divided Soul. “Mensen bleven langskomen om hem drugs te geven. ‘Ze laten me niet met rust’, zei Marvin. ‘Gooi die troep in de wc, zoon’, smeekte ik. Maar hij had niet de wilskracht. Hij bleef in zijn kamer en staarde naar dat pistool. Hij dacht voortdurend aan wapens.”
Marvins paranoia wordt steeds erger. Hij begint zelfs te geloven dat zijn eigen broer Frankie onderdeel is van het moordcomplot. Ironisch genoeg geeft Marvin een wapen, zijn eigen toekomstige moordwapen, aan zijn vader om het huis te beschermen.
“Hij was een bang jongetje”, aldus zijn moeder. “Uiteindelijk kreeg ik hem zover dat hij zijn pistool wegdeed. Maar toen gaf iemand hem een semiautomatisch wapen. ‘Marvin, doe dat ding weg’, smeekte ik. Die gooide hij door het raam en vernielde het glas. Het kwam in de tuin terecht en iemand is ermee vandoor gegaan.” Marvin ziet schimmen rond het huis en laat een bewakingssysteem installeren dat ongewone geluiden detecteert.
Soms weet Marvin toch de moed te verzamelen om naar buiten te gaan en op het muurtje voor het huis te gaan zitten en daar urenlang te zwaaien naar voorbijgangers en fans. Als iemand hem herkent en stopt om hem een hand te geven, bloeit hij even helemaal op. Maar soms moet hij ook van het viaduct boven de snelweg naast het huis geplukt worden, high van de coke en met drie jassen over elkaar aan en zijn schoenen aan de verkeerde voeten.
Er komen ook vrouwen langs. Marvin, die zijn hele leven seks beschouwt als een destructieve kracht die hem op een dag zal vernietigen, verliest soms zijn zelfbeheersing en geeft ze klappen. Hij kan vrouwen niet meer bevredigen, ze herinneren hem aan zijn impotentie, zijn grootste onzekerheid.
Als 1984 aanbreekt, lopen de spanningen in huis op. Marvin, stijf van de drugs, en zijn vader, dronken van de wodka, voeren een territoriale oorlog: Marvin heeft als kostwinner de rol van pater familias overgenomen. Dat vernedert vader en maakt hem jaloers. Vader schuift zijn waarschuwing niet onder stoelen of banken: “Als Marvin mij aanraakt, vermoord ik hem.”
De fatale dag
Op zondag 1 april is vader Gay woedend. Een belangrijk verzekeringsdocument is zoek. De hele ochtend loopt hij te vloeken en te tieren tegen zijn vrouw. Rond 12.20 uur ligt Marvin in bed. Moeder Alberta zit naast hem, zoals ze vaak doet en dan voorleest uit de Bijbel om haar gekwelde zoon een hart onder de riem te steken. Vader schreeuwt naar boven. Marvin, die gek wordt van zijn gebulder, roept terug dat als hij iets tegen zijn moeder te zeggen heeft, hij naar boven moet komen.
“Klootzak! Wil je nog meer?”
Vader beent woedend de trap op. Hij gaat Marvins kamer binnen en begint tegen zijn moeder te foeteren. Als vader zich omdraait, gaat Marvin achter hem aan. “Je kunt niet zo tegen mijn moeder praten”, zou Marvin hebben geschreeuwd. Vader verklaart later tegen de politie dat Marvin hem van zijn stoel trok en hem sloeg en schopte toen hij op de grond lag. Op de politiefoto’s zijn blauwe plekken te zien op zijn rug en onderarmen. “Ik riep dat hij moest stoppen, maar hij luisterde niet. Hij gaf mijn echtgenoot een paar harde klappen”, vertelt Alberta in Divided Soul. Volgens vaders verklaring verlaat Marvin vaders kamer, maar keert even later terug en roept: “Klootzak! Wil je nog meer?”, en begint hem weer te slaan en schoppen, alvorens terug te keren naar zijn kamer en plaats te nemen op het bed.
Een paar minuten later komt vader Marvins slaapkamer binnen. In zijn hand heeft hij de .38 revolver die Marvin hem enkele maanden eerder gaf. Ogenschijnlijk kalm richt hij op Marvin en haalt de trekker over. De kogel treft Marvin in zijn rechterborst, vlak boven de tepel. De kogel doorboort zijn long, hart, middenrif, lever, maag en linkernier. Marvin valt uit bed op de grond. Vader wacht even, doet een paar passen naar voren en schiet nog een keer van dichtbij. De kogel gaat dwars door zijn Marvins linkerschouder heen en komt er bij zijn rug weer uit.
Overstuur rent moeder, die slecht ter been is, de trap af naar buiten. “Schiet me niet dood”, smeekt ze vader. “Ik ga jou niet doodschieten”, antwoordt hij.
Broer Frankie komt op moeders gegil af en probeert Marvin te reanimeren terwijl zijn vrouw Irene de hulpdiensten belt. De ambulance is snel ter plaatse, maar de verplegers durven niet naar binnen te gaan omdat er mogelijk een gewapend persoon is. Elke seconde telt, maar kostbare tijd gaat verloren omdat Irene op zoek moet naar het pistool. Ze vraagt het aan vader, die in de war lijkt en zegt niet te weten waar het wapen is gebleven. Irene vindt het uiteindelijk onder zijn kussen en gooit het op het gazon, zodat de ambulancebroeders naar binnen kunnen. Ze treffen Marvin kreunend aan in Frankies armen.
In het ziekenhuis wordt vijf minuten lang geprobeerd zijn hart weer op gang te brengen. Vergeefs.
Op 1 april 1984 om 13.01 uur wordt Marvin Pentz Gay Jr. doodverklaard. Eén dag voor zijn 45ste verjaardag.
"Laten we zeggen dat ik geen hekel aan hem had"
Marvin Gay sr.
Als het nieuws uitlekt dat Marvin Gaye uit het leven is weggerukt, denken velen aan een misplaatste 1 aprilgrap. Toch verzamelt zich al snel een grote menigte bij het huis aan Gramercy Place.
Vader, die door de politie wordt aangetroffen zittend op het trapje voor de voordeur, hoort het nieuws van de dood van zijn zoon stoïcijns aan. “Wat me schokte is dat hij zich meer zorgen leek te maken over wat er met hem zou gebeuren, dan dat zijn zoon overleden was”, zegt rechercheur Jim McCahn in Trouble Man: The Life and Death of Marvin Gaye van Steve Turner.
Een week na het drama klaagt vader in een interview dat geen enkel familielid hem komt opzoeken in het huis van bewaring. Hij beweert dat hij dacht dat er geen echte kogels in het pistool zaten. Als hem wordt gevraagd of hij van Marvin hield, aarzelt hij even en antwoordt: “Laten we zeggen dat ik geen hekel aan hem had.”
Op 5 april, vier dagen na Marvins overlijden, vindt de begrafenis plaats. Meer dan tienduizend fans bewijzen Marvin de laatste eer en lopen langs de kist waarin de zanger ligt opgebaard in het officiersuniform met gouden accenten dat hij tijdens zijn laatste tournee op het podium droeg. Stevie Wonder zingt een lied voor Marvin. Smokey Robinson draagt een psalm voor. Huilend geeft moeder Alberta Marvin een laatste kus op zijn wang voordat de kist wordt gesloten.
Een dag later wordt Marvins lichaam gecremeerd. Zijn ex-vrouw Anna Gordy en zijn kinderen Marvin III, Nona en Bubby strooien vanaf een jacht zijn as uit in de Grote Oceaan. Anna heeft altijd een beetje as bewaard.
De tekst gaat verder onder het kader
De erfenis
Veertig jaar na zijn voortijdige dood is Marvin Gaye als artiest nog springlevend. Dat bleek dit jaar wel toen What’s Going On een prominente rol speelde bij de opening van de NPO Radio 2 Top 2000. In de lijst van ‘de 2000 beste popliedjes aller tijden’ was Marvin in 2023 met 4 nummers vertegenwoordigd; hij kan zich nog meten met een superster als Beyoncé (ook 4). De hoogste notering is What’s Going On (twee jaar achter elkaar op nummer 541). I Heard It Through The Grapevine, Ain’t No Mountain High Enough en Sexual Healing zijn vaste prikken, maar Let’s Get It On viel afgelopen jaar uit de lijst.
Het monumentale What’s Going On is na een halve eeuw nog onverminderd actueel met de oorlogen in Oekraïne en Gaza, politieke verwarring en klimaatproblematiek.
Minder bekend bij het grote publiek is dat Marvin Gaye een innovator was van opnametechnieken. Op What’s Going On pionierde Marvin het gebruik van multitracks; hij liet zangpartijen op meerdere geluidssporen simultaan samenlopen, zodat hij duetten met zichzelf zong. Dat stapelen van vocalen is tegenwoordig heel gangbaar (luister bijvoorbeeld naar After Last Night van Silk Sonic, het superduo van Anderson .Paak en Bruno Mars) en dankzij software met een muisklik een fluitje van een cent, maar in 1971 was dat cutting edge. Marvin Gaye gebruikte dus als een van de eersten de studio als instrument. What’s Going On is in die zin de Sgt. Pepper van de soul. En op Midnight Love (1982) pionierde Marvin het gebruik van drumcomputers en synthesizers en leverde de blauwdruk voor het geluid van de popmuziek in de jaren 80 (zie andere kader).
Marvin Gaye blijft ook een jonge generatie artiesten inspireren. Neo-soul-zanger D’Angelo is wel de duidelijkste erfgenaam van Marvin Gaye, zowel qua vocale stijl als persoon: een getormenteerd artiest die vanwege zijn streng religieuze achtergrond worstelt met zijn status van sekssymbool.
Hip-hop- en R&B-artiesten delven graag samples van Marvins muziek, volgens de website Whosampled.com staat de teller inmiddels op ruim 1300.
Robin Thicke en Pharrell Williams haalden de inspiratie voor de hit Blurred Lines (2013) uit Marvins Got To Give It Up en dat kwam hen te staan op een rechtszaak wegens plagiaat, die werd gewonnen door de erven Gaye.
Er wordt weleens gezegd dat veel kinderen die na 1973 geboren zijn, waarschijnlijk verwekt werden op Let’s Get It On. Om voor mezelf te spreken: misschien had mijn zoon nooit het levenslicht gezien als ik zijn moeder niet het hof had gemaakt met deze sensuele song.
De aanklacht tegen vader, bij wie na zijn arrestatie een hersentumor ter grootte van een walnoot wordt ontdekt, wordt na een deal afgezwakt van moord naar doodslag. Hij bekent schuld en wordt veroordeeld tot een opgeschorte gevangenisstraf van zes jaar en vijf jaar voorwaardelijk. Hij hoeft niet achter de tralies. De rechter gaat mee in zijn verdediging dat Marvin, onder invloed van PCP en cocaïne, de agressor was en dat vader uit noodweer handelde. De foto’s van zijn lichaam vol blauwe plekken zijn het bewijs. Volgens de rechter is er derhalve geen kans op herhaling en vormt vader geen gevaar voor de samenleving. In de strafmaat weegt ook zijn leeftijd (inmiddels 70 jaar) mee.
“Als ik hem kon terugbrengen, zou ik het doen”, verklaart vader snikkend in de rechtbank. “Ik was bang voor hem. Ik was bang dat hij me pijn zou doen. Ik wist niet wat er ging gebeuren. Ik heb veel spijt van wat er is gebeurd. Ik hield van hem. Ik wou dat hij nu door deze deur kon binnenkomen. Ik betaal de prijs.”
Marvins moeder, die nota bene nog vaders borgsom betaalt uit medelijden, vraagt een paar maanden later een echtscheiding aan, na een huwelijk van 48 jaar. Alberta overlijdt in 1987, Marvin Gay sr. in 1998. Hij zou achteraf geen herinnering meer hebben gehad aan het doodschieten van zijn zoon, schrijft David Ritz in Divided Soul.
Suïcide
De fatale schietpartij was in feite een suïcide. Daarvan zijn Marvins familieleden overtuigd. Hij sprak de laatste maanden van zijn leven openlijk over zelfmoord. Dagen voor het familiedrama dat hem fataal werd, zou Marvin zichzelf uit een rijdende auto hebben geworpen, maar hield er slechts blauwe plekken aan over. “Hij wilde dood, hij kon het niet meer aan”, aldus zus Jeanne.
“Iemand in de gevangenis kan zich vrij voelen in zijn ziel, maar een vrij man, zoals Marvin, kan zich altijd opgesloten voelen in een gevangenis”, zegt broer Frankie.
Shelton West, een dominee die dicht bij de familie stond, haalt Marvins moeder aan: “Ze vertelde mij dat Marvin opzettelijk zijn vader kwaad maakte. Ze zei: ‘Daardoor wist ik dat hij wilde dat zijn vader hem zou doden.’ Voor mij is Marvin niet door zijn vader vermoord, hij heeft zelfmoord gepleegd.”
“Ik heb geen twijfel dat dit exact de manier was waarop Marvin wilde sterven”, zegt zus Jeanne na de uitvaart tegen David Ritz. “Op deze manier heeft hij drie dingen bereikt: hij is uit zijn lijden verlost. Hij bevrijdde zijn moeder doordat vader uit haar leven is. En hij strafte vader, door zeker te stellen dat de rest van zijn leven ellendig zou zijn.”
Voor dit artikel is gebruikgemaakt van de boeken Divided Soul: The Life of Marvin Gaye van David Ritz en Trouble Man: The Life and Death of Marvin Gaye van Steve Turner, alsmede de audiodocumentaire Oostende Healing van Marco Raaphorst en de podcast De laatste dagen van Marvin Gaye van AVROTROS. Dit artikel verscheen eerder in Heaven magazine.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten