zaterdag 18 oktober 1997

Organized Konfusion: Buitenbeentjes van de hiphop

Organized Konfusion is zonder twijfel één van de meest onderge­waardeerde groe­pen in hiphop. Dit komt door hun stijl, die sterk afwijkt van de gemiddelde hiphop. Het is rap voor de gevorderde, diehard hiphop fan. Onlangs bracht Organized Konfu­sion hun derde elpee uit, waarmee ze hun status nogmaals be­ves­tigen.

Pharaohe Monch, één helft van het Newyorkse duo Organized Kon­fusion, zal wel een aantal stressy dagen achter de rug hebben. Hij moest alleen in Paradiso optreden, zonder Organized Kon­fusions andere helft, Prince Poetry. Prince kon namelijk de Verenigde Staten niet uit. Hij had bij een bezoek aan de staat Virginia zijn paspoort verloren. Dat was op zich geen probleem. Met zijn vliegticket en andersoortige identificatie kon hij wel een nieuw paspoort krijgen. Dat bleek echter tegen te vallen. Toen Prince een dag voor de reis naar Europa zijn paspoort wilde opha­len, bleek hij niet over voldoende identificatie (zijn rijbe­wijs is afgepakt) te be­schikken. Geen paspoort voor Prince dus.
Het optreden in Nederland was naar aanleiding van het recente­lijk verschijnen van Organized Konfusions derde album, The Equi­nox. Net als zijn voorgangers, getuigt The Equinox van genialiteit. Organized Konfusion probeert altijd van de norm af te wijken, en hiphop een stapje verder te bren­gen. De ongewone titel komt uit de astronomie. Het houdt de over­gang in van de winter naar de lente, en van de zomer naar de herf­st. Maar wat heeft dat met Organized Kon­fusion te ma­ken?
Pharaohe Monch: "We probeerden een manier te vinden om het album aan elkaar te plakken, zodat het makkelijker voor de men­sen is om door de ups en downs en de diversiteit van de muziek te komen. Dus bedach­ten we een verhaal. Als er iets treurigs in het ver­haal gebeur­de, dan zou daarna een langzamer, treuriger nummer komen. Zo zou het makkelijker te verteren zijn. We be­dachten het verhaal The Equinox, wat met de lichte en de donke­re kant, de goede en de slechte kant van dingen te maken heeft. Volgens de definitie komt een equinox tweemaal per jaar voor, als de zon de equator kruist. Dat hebben we op de hoofd­personen ge­projec­teerd. Één van de hoofdpersonen is op een punt in zijn leven waar hij moet besluiten het goede of het slechte pad op te gaan. Dat punt hebben we The Equinox genoemd."
Pharaohe Monch omschrijft The Equinox als een headnodding al­bum. Het is meer gericht op beats. Op de vorige albums van Organized Konfusion lag de nadruk meer op het samplegebruik. Maar er zijn meer ver­schillen tussen The Equinox en hun voor­gaande werken.
"Ik denk dat we als artiesten volwassener zijn geworden. Bij­voorbeeld het invoegen van het verhaal, zodat je het album in één ruk kan luis­teren. Ik ben een fan van de groep, ook al zit ik in de groep. Daardoor kan ik afstand van mijn werk nemen en er kri­tiek op leveren. Één van de dingen die ik bekri­tiseer is dat ik het weliswaar goed vind dat de groep divers is, maar dat ik kan begrijpen dat mensen het moeilijk vinden om naar fast pace hardcore te luisteren, en vervolgens naar een rustig en treurig nummer over de dood te gaan."
Volgens Pharaohe is dit ook de reden waarom Organized Konfusion een beetje een buitenbeentje in hiphop is.
"In een major pop, echelon opzicht zou je kunnen zeggen dat de groep een outcast is, vanwege de approach to the game. Er zijn zekere regels waaraan je je moet houden om aan de top te komen. En wat de muziek betreft gaan we vaak tegen de draad in. Met waar we over praten, met hoe we het benaderen, met de for­mule waarmee we de nummers maken."
Pharaohe heeft echter niet het idee dat hij door hiphop fans minder gerespecteerd wordt.
"Dat is wat ons voedt. Met de fans praten, de fans ontmoeten, en met de mensen praten die onze muziek kopen. Dat zij mijn muziek kopen, daar gaat het om. Hiphop heeft mij een kans gege­ven naar Amsterdam te reizen. Alleen dat op zich is al een zegen, want als kind vroeg ik me al af wat er aan de andere kant van de wereld was, hoe andere mensen aten. Ik weet hoe ik eet, ik heb gezien waar ik woon, ik wil andere plaatsen zien, ik wil over de wereld reizen.
"Heel vaak brengt iemand een nummer uit, het wordt een hit, en hij krijgt geld en auto's en seks en weet ik veel, maar hij is nog steeds niet gelukkig. En het zou voor hem kunnen ophouden. Wat verwerf je daar nou mee? Wat ik nu verwerf met Organized Konfusion is voor mij een leven vol informatie waard. Ervarin­gen die niemand van me kan afnemen. Het is geen auto, het is geen geld, het zijn gewoon ervaringen die ik koester."
Door overmatig gebruik, of liever gezegd misbruik, heeft kee­ping it real inmiddels aan betekenis en geloofwaardigheid afge­daan. Er zijn im­mers talloze rappers die onder dit motto in de uit­ver­koop gingen. Pharaohe Monch neemt zijn vak echter heel se­rieus.
"Mijn filosofie is als je een microfoon pakt, je woorden ver­eeu­wigd worden op een CD. Zolang de planeet bestaat, zal er ergens een CD zijn met mijn vocalen erop. Ik probeer in mijn ziel te kijken en dat weer te geven. Als ik in de studio ben en ik leg de microfoon neer, en de engineer zegt: `dit is het, dit houden we', dan denk ik bij mezelf: `is dat het beste wat je te bieden hebt?'. Als dat zo is, ben ik content."
Pharaohe voelt wel alsof hij in hiphop een missie volbrengt, maar daarbij blijft het niet alleen.
"Ik denk dat het nog verder gaat dan alleen hiphop. Het is niet een missie voor hiphop. Het is een missie voor mij om mensen te vertellen wat God mij vertelt de mensen te vertellen, met als doel de ogen te openen van de mensen die bereid zijn te luiste­ren."
Zolang Pharaohe Monch en Prince Poetry leven, zal Organized Konfusion hiphop de weg blijven wijzen. Als het op true to the game zijn aankomt, zijn ze roomser dan de paus. De kans is klein dat ze ooit tot de mainstream doorbreken, maar ze zullen wel altijd op de achtergrond aanwezig zijn. Of, zoals Frank Lopez het in de in hiphop verafgode film Scarface uitdrukt: "The guys who last in this busi­ness are the guys who fly strai­ght. Low­key, quiet."

Geen opmerkingen:

Een reactie posten