De romantiek van een rioolbuis

Een nachtje slapen in een rioolbuis? U hoeft niet naar Roemenië, het kan ook op het idyllische platteland van Oost-Groningen.

Hoe zou dat zijn, een nachtje leven als een straatkind in Boekarest? In een rioolbuis, onder de grond, putdeksel erop, kokhalzen van de stank van stront en pis, zo donker dat je niet eens de ratten kunt zien die aan je tenen knagen? Het claustrofobische van riolen, ondergrondse kerkers en levend begraven worden, kun je nu zelf ervaren op natuurcamping Buitengewoon Groenhoff in Vriescheloo op het Oost-Groningse platteland.

In het echt blijkt het verblijf in het Berenhotel, zoals het rioolbuizenkamp heet, verre van een ontbering. In de gouden gloed van de nazomerzon hebben de vijftien buizen, ingegraven in een dijkje en idyllisch gelegen aan een vijver, veel weg van de Hobbitstee uit Lord of the Rings.

Eigenaar Bé Dijkhoff van Buitengewoon Groenhoff kwam op het idee tijdens een borrel met een collega van Consumentenboerderij Bleyendael, een naburig activiteitenbedrijf. ‘We waren al een tijdje aan het nadenken over meerdaagse arrangementen. Ik wilde iets bijzonders doen. We dronken Beerenburg – vandaar de naam Berenhotel – en dachten: waarom stoppen we de mensen niet onder de grond? We zijn gaan rondkijken en toen kwam mijn schoonzoon met het idee van de rioolbuizen.’

Geen luxe

Het Nijmeegse betonbedrijf De Hamer bleek geschikte rioolbuizen te leveren, onder licentie van Tulip Hotels, die in Oostenrijk luxueuze hotelkamers in rioolbuizen exploiteert.

Maar zo comfortabel is het Berenhotel niet. De buizen zijn een maatje kleiner (2,50x1,80m), zodat je net niet rechtop kunt staan. Je moet namelijk wel een ‘grotgevoel’ hebben, alsof je in een echt berenhol ligt. De wanden zijn bespoten met leem, waarvan af en toe korrels naar beneden vallen. In de buis staat een tweepersoonsbed, aan weerzijden zijn twee zitjes, maar die doen beter dienst als plank voor je spullen. Verder is er centrale verwarming (een verblijf is dus het hele jaar door mogelijk), verlichting en een stopcontact. Plassen en wassen kan in de jachthut, waar ook een bar en een vuurplaats is. In de toekomst komt er in de vijver mogelijk een bubbelbad.

Schrik niet als u ’s avonds laat tastend in het aardedonker in een lichte alcoholroes op zoek naar de toiletten, geconfronteerd wordt met een levenloze vrouw die met haar auto de vijver in is gereden. Voordat u heldhaftig het portier openbreekt of met een bystander-syndroom aan de grond genageld staat: het is maar een pop. Het hoort bij het spookspel, een bij de prijs inbegrepen activiteit.

De nacht valt, tijd voor de vuurdoop. Wordt dit een real-life versie van Tim Krabbés thriller Het Gouden Ei? Het valt mee. Zo klein is het niet, al zou een raampje in de deur geen overbodige luxe zijn. Als het licht uit is zie je geen hand voor ogen. Echt het gevoel dat je in een rioolbuis of een grot slaapt heb je niet, het is meer alsof je in een bunker ligt.

Binnen hangt een muffe aardelucht en het is, ondanks de luchtpijp, benauwd. Met de deur op een kier is het te doen, maar dat doe je ’s winters niet zo gauw. Maar een Roemeens straatkind zou er een moord voor doen.

Dit artikel verscheen eerder in Dagblad De Pers.