dinsdag 29 juli 2008

Stapelgek op een hek

‘Vrouw trouwt met Eiffeltoren’ viel onlangs op deze website te lezen. De bruid, die zich Erika La Tour Eiffel noemt, is een zogenaamde objectum-seksueel, mensen die romantische en soms zelfs seksuele relaties onderhouden met voorwerpen. Dat kan van alles zijn, van hekken tot auto's, laptops en zelfs guillotines.

Het klinkt bizar. Zijn objectum-seksuelen (OS) gefrustreerde, wereldvreemde gekken? Dat beeld wil Erika La Tour Eiffel, actief voor de organisatie Objectum-Sexuality Internationale (OSI), uit de wereld te helpen. ‘Heel veel objectum-seksuelen zijn doodnormale mensen zijn die normale levens leiden en gewoon deelnemen aan de samenleving’, zegt de Amerikaanse. ‘Er wordt steeds gezegd dat het komt door een slechte jeugd. Maar daar heeft het niets mee te maken. Ik ben wel als kind in de steek gelaten en ben opgegroeid in verschillende pleeggezinnen. Maar ik heb gewoon aan de universiteit gestudeerd en heb een succesvolle carrière. Bovendien is mijn zus niet OS en anderen die een nog traumatischer jeugd hebben gehad zijn ook niet OS.’ Erika zegt als klein meisje al gevoelig voor objecten te zijn geweest.

Parafilie
Volgens Erika, die in september deelneemt aan de wereldkampioenschappen boogschieten, hoort OS in hetzelfde rijtje van seksuele geaardheden thuis als hetero- en homoseksualiteit. Dat gaat seksuoloog Rik van Lunsen te ver. ‘Objectum-seksuelen geven er een eigen naam aan. Deze groep cultiveert het, maakt er iets kunstzinnigs van. Maar het is gewoon een parafilie: een seksuele voorkeur voor alles dat iets anders is dan een persoon. Er zijn een paar honderd vormen. Het kan van alles zijn, bijvoorbeeld iemands voeten, en dan gaat het alleen om de voeten en niet om de persoon die eraan vastzit.’

Een parafilie is volgens Van Lunsen het gevolg van een verstoorde seksuele ontwikkeling in de jeugd. Een gezonde seksuele ontwikkeling moet voldoen aan vijf voorwaarden, legt de seksuoloog uit: een kind moet een gezond lijf en brein hebben, genoeg liefde van de ouders krijgen, minstens drie positieve voorbeelden van relaties krijgen, een positieve boodschap over seksualiteit krijgen en ongeremd zijn eigen seksualiteit spelenderwijs ontwikkelen met oefengedrag. 'Als je één van deze voorwaarden mist, is er nog niet zo veel aan de hand. Maar bij meerdere kun je bijvoorbeeld parafilie ontwikkelen.'

Geen fetisjisme
Erika vindt dat een vooroordeel uit het 'basisboek' van de seksuologie en ontkent dat OS een fetisjisme is. ‘De definitie van een fetisj is dat iemand een bepaald object nodig heeft om seksueel opgewonden te raken. Objectum-seksualiteit is geen fetisjisme omdat wij het innerlijke van een object voelen. Ik zeg altijd dat het object slechts een middel is om een doel te bereiken.’

Animisme
Maar het lijkt toch moeilijk om een relatie te hebben met een dood voorwerp. Voor objectum-seksuelen zijn voorwerpen echter niet levenloos. ‘Het is hetzelfde als met het animisme, zoals inheemse stammen geloven dat bepaalde objecten een ziel hebben. Ik kan dat ook voelen’, legt Erika uit.

In een gebruikelijke menselijke relatie communiceren de partners met elkaar. Dat lijkt met een voorwerp nogal lastig. Geen probleem, vindt Erika. ‘Je hebt toch ook een relatie met je huisdier, zonder met hem te praten? De manier waarop ik communiceer met een brug is heel bijzonder, maar ik zou bruggen niet kunnen vergelijken met mensen. Ik heb relaties en vriendschappen met mensen. Maar niet de intimiteit die ik met een brug heb. Dat hoeft voor mij ook niet. Het is anders, maar bevredigend.’

'Er is geen wederkerigheid', werpt seksuoloog Van Lunsen tegen. 'De communicatie wordt door hen zelf verzonnen.'

Ongelukkig
Veel mensen met OS of andere parafiliën zijn wel degelijk ongelukkig, constateert Van Lunsen. ‘Ik krijg wekelijks met een variant van parafilie te maken. 'Deze mensen voelen een tekort vanwege het gebrek aan wederkerigheid in de relatie. Zij hebben tegelijk moeite om een liefdevolle relatie met mensen te ontwikkelen en missen warmte.’

‘Typisch de mainstreamgedachte: mensen kunnen zich niet voorstellen dat objectum-seksuelen gelukkig kunnen zijn', reageert Erika. 'Omdat het jou niet gelukkig maakt wil dat niet zeggen dat ik het niet kan zijn.’

Seks
Hoe zit het dan met de seks? ‘Het hangt af van je definitie van seks. Ik zeg altijd: sex is in the eye of the beholder’, vertelt Erika. ‘Als je het woord seks vervangt door intimiteit, kan dat voor iedereen iets anders betekenen. Voor de één is intimiteit elkaars hand vasthouden, voor de ander betekent het geslachtsgemeenschap. Dat laatste is niet mijn definitie van intimiteit. Ik heb geen seks met de Eiffeltoren volgens de gangbare definitie. Andere objectum-seksuelen hebben dat misschien wel. Okay, de onderdelen passen niet in elkaar, een brug past niet in een vrouw. Maar er zijn andere manieren. Een gehandicapte heeft ook zijn manieren om met iemand intiem te zijn. Los daarvan vind ik het niet gepast om aan iemand te vragen hoe hij of zij de liefde bedrijft.’

Unie met Eiffeltoren
Ten slotte: hoe zit het eigenlijk met dat huwelijk met de Eiffeltoren? ‘De media maakten er een sensatieverhaal van en schreven dat ik getrouwd was met de Eiffeltoren. Ik spreek liever van een unie die ik heb gesloten met de Eiffeltoren. Mijn unie met de Eiffeltoren is symbolisch en staat voor mijn liefde voor bruggen. De Eiffeltoren is de hoeder van de bruggen in de wereld, aangezien Gustav Eiffel een ingenieur was die veel bruggen heeft gebouwd. Ik noem de Eiffeltoren ook niet mijn echtgenoot of echtgenote, al zie ik haar wel als vrouw. Zij is de grand dame van Parijs. Maar ik heb inderdaad ook romantische gevoelens voor de Eiffeltoren.

De huwelijksplechtigheid was een bijeenkomst met goede vrienden. We zijn naar een mooie plek bij de Eiffeltoren gegaan. Een goede vriend las de huwelijkseed voor in het Frans. Ik las een liefdesgedicht voor, waarin ik ook uitlegde wat het huwelijk betekende. Het ging ook niet om de wettelijkheid van het huwelijk, maar om mijn unie met de bruggen van de wereld.’

Dit artikel verscheen eerder in Dagblad De Pers.